මම මං වගේ :)

මම උපතින් බෞද්ධය... ඒ අම්මා සහ තාත්තා උප්පැන්නයේ සටහන් කරවූ නිසාය. එත් වරදින්නේ නැතිව මට අද කිව හැක්කේ පන්සිල් පද පහ පමණක්ය. 
පොඩි කාලයේ මට හවසට බුදුන් වඳින්නට  අම්මා කියා දුන්නාය. ටික කලක් මා එය කරගෙන ගියේ ගාථා උච්චාරණයට සහ එහි ශබ්ද රසය ට ප්‍රියකළ නිසා විය යුතුය. එහෙත් ටිකෙන් ටික මට එහි ගැටළු ඇතිවිය. 
*මැටියෙන් සැදු  රූපයකට ඇයි අපි වඳින්නේ..?? 
හිතේ ශ්‍රද්ධාව ඇතිකරගන්න, අම්මා මට පිළිතුරු දුන්නාය..
ඉතිං අම්මේ ශ්‍රද්ධාව ඇතිවන්නට මට රූපයක් ඕන නැ..
එදා සිට අම්මා මට බුදුන් වඳින්නට මතක් නොකලාය.

අ.පො.ස. සා/පෙ සඳහා බුද්ධාගම විෂයක් ලෙස හැදෑරු පසු අද වනතුරු ඒ පිළිබද කිසිදු හැදෑරීමක් මා කර නැත. ඉතිං පහනක් පුජා කරන ගාථාවද මට මතක නැත. ඉතිං මං ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ 
*මේ පහනේ ආලෝකය පැතිරෙන්නේ යම්සේද ඒ ලෙසින් මාගේද අන් අයගේද ඥාණා 'ලෝකය දැල්වී සොබාදහම අවබෝධ කරගනිත්වා කියාය. 

ඒක දේව වාදයද , බහු දේව වාදයද ,සරණ යාමද වන්නාවූ අනේක විදි වන්දනාමාන පදනම් වූ ඇදහිලි මා අනුමත නොකළද ; කෝවිලක, පල්ලියක , පන්සලක , දේවාලයක ඉදිරිපිට පුජාවට්ටියක් බැරිමරගාතේ උස්සාගෙන ඔබට ද ඉදහිටෙක හෝ මා  දකින්නට ලැබිය හැක.... 

ඒ සොබාදහමද බෞද්ධ දර්ශනයේද ඇසුර ලද මා ඔබේ ඇදහීම ට ගරුකරන බැවිනි. ඊටත් වඩා "හුටා එතකොට දැන් ඔයා නිරාගමික ද " යැයි හිනැහෙන ඔහුට සහයෝගය දැක්වීමටය :)

කුඩා කළ සිට මා ලද සැපය වුයේ , නිදහසේ සිතන්නට ද නිදහසේ ප්‍රශ්න කරන්නට ලද නිදහසය. නිදහස නොලබන්නා කූඩුවෙන් එළියට පැන පණ නහගන්නා කිරිල්ලියක් වැන්න . වරදින්නට ද හරියන්නට ද අත්හදා බලන්නට ද උත්සාහ කරන්නටද අත්හැර දමන්නට ද දරුවෙකුට නිදහස උවමනාය. 
*බල්ලෙකු කූඩු කරන්නේ ඒකා  ඉබ්බගාතේ ඇවිදිනවාට ද කව්රුන් හෝ පැන සපා කෑ විට ඊට වන්දිගෙවන්නට ද කූඩු කර හදනා විට අහල පහල මොකෙක්වත් ගේ ලඟින් යන්නට බය වන හින්දා ද ගොඩේ බල්ලෙකු උව රට බල්ලෙකු ලෙස හංගා ගෙන හැදිය  හැක යන කරුණු මතය. ඊටත් වඩා ඒකා යන එන අහුමුළු වල දුවන්නට කල්වේලා නැති නිසාය. ඉතිං ඔහේ හිටු කියා දරුවන් හදනවාට වඩා බලුතඩ්යෙක් හැදීම සාධාරණය.  

මේ සියළු ලියවිලි දෝණි ට ලෝකය දකින්නටය 

මේ මට හිතෙන හැටිය... ඒ මගේ හිතේ හැටිය.. හිතේ හැටියට මා ලියන්නේ විවාහය යනු වැට බඳිනු බැරි හිතට එබෙමින් හතර මායිම් සෙවීම නොවන බව දන්නා ඔහු නිසාය. මේ මා සොයා දැනගත් මගේම හිතය. වැඩිහිටියෙකුට නැමෙන හිසක් අම්මා ද තාත්තාද මා තුල ගොඩනගා ඇත. ඉතිං මා ඔවුන්ට ණයගැතිය....  එහෙත් මගේ දෝණි යනු මගේ උවමනාවට මා හැදු බෝනික්කිය.. ඉතිං ඇය කවදාවත් මට හෝ ඔහුට ණයගැති නොවිය යුතුය.
එහෙම හිතෙනවා ඇත්තේ 
මං එරන්දී 
හින්දා වියයුතුය :)
                                                                                     

ප.ලි. මා මේසේ ලියා තබනුයේ මා වාසනාවන්තයකු බව හඟවන්නට නොව මෙයින් උත්තේජය ලබා කෙනෙකු හෝ නිදහස්ව හිතන්නට ද තමන් ගේ මෙන්ම සහෘදයින්ගේද නිදහස් සිතුවිළි වලට ගරු කරන්නට ද පොළඹවනු පිණිසය.