ආයෙමත් එන්න බැරි
මතකයක තනිවෙන්න බැරි
වෙන්ව යන්නට හිත හදා ගනු බැරි
ඉඩක් නැති ඉඩක
ඉඩක් සොයා ලතැවුනු
කාටවත් නොහැඟුණු
නුඹේ සුවඳ අතහැර
මා මඟ අතහැර
ඔබ ගිහින් පෙර දිනෙක
හිතක කතාවක
දුක අසන්නට ඔබ නැති
තනිව විඳගමී
මතක දොර අඟුළු ලමි
ඉතිං කවදාවත්
අපි යලිත් හමුනොවෙන
කිසිත් කිසිදාකත්
ඔබට මා හඟිනු බැරි
මතකයක දුක දරා
ඉතිං මං සමුගමි..........
මම
මා නොවුණු
මං එරන්දී....
යන්න අවසර කුමට..
ReplyDeleteමා මඟ අතහැර
ඔබ ගිහිං පෙර දිනෙක ... හ්ම්ම්.
:) ස්තුතී කල්‍යාණ මිත්‍ර. කාලෙකින් නේද මේ පැත්තේ
Deleteදුක මතක විඳවමී
ReplyDeleteනෙක සිහින දකිනෙමී
එක මගක කඳුලක් වෙමී
සැක කුමට එනතුරු ඉමී.......
ජයවේවා!!!
එළිවැට පුරන්නැති
Deleteකවි ලීමෙන් පලනැති
සදැස් පිං පුරානැති
මෙකවි ඔබට නොපෑහෙති
ස්තුතී දුමින්ද
සමහර වෙලාවට දොර අගුලුදාලා යතුරු හිලෙන් බලන අවස්ථාත් ජීවිතේ තියෙනවා.
ReplyDeleteකුරහන් , ඊයේ පෙරේදා තිබුණු Personality Developing Program එකකදී මගේ කතාවේ අතීතය අමතක කීරීම ගැන කතා කරන වෙලාවේ කුරහන්ගේ comment එක මතක් වෙලා මං කිව්වා අතීතය දොරගුළු දාන කතාව මඟ ඇරියා :):) :)
DeleteMmmmm
ReplyDeleteකාටද බොලේ මේ 'බායි' කියන්නේ........
ReplyDeleteඉබේම ලියවිච්ච එකක් නෙවෙයි කියලත් කියල තියෙනවනේ.... හ්ම්ම්?
hey if you are moderating comments, please click the right hand side bottom box of the comments cage which says 'Notify me'so you will get an email when we comment....!
ReplyDeleteඉඩක් නැති හිතක
ReplyDeleteතවත් රැඳෙනු කුමකට
මතක පමණක් අතැතිව
පෙරමග යමි තනිවම
ඔබ යන්න ඔබේ මඟ
Deleteමට යන්න මගේ දුර
දිනෙක හමුවී මං සලෙක
සිනාවකින් පසුකර යන්න
ඔබ තරම් ලස්සනට ලියාගන්න මට බැ :) ස්තුතී මේ ඉඩකඩ ලස්සන කලාට ඔබට බොහොමත්ම