ඔබ පරමාණුවක්

අහිමි විමක දුක දැනෙන්නේ 
සියල්ල හදවතින්ම  
අහිමිවූ බව දන්නා ම්නිසුන්ට. 

ඒ වගේ මිනිස්සු ළග 
සිනේරුව තරමට 
බලාපොරොත්තු කදු වෙනුවට 
තියෙන්නේ 
නයගරාව වගේ 
ඇදහැලෙන ප්‍රාර්ථනා විතරයි....

ඒ සියළු ප්‍රාර්ථනා ඇදගන්නේ 
ලෝකයෙන් වසන් වන හද පතුලක ගැඹුරු අඩියක, බර්මියුඩා වක....... 

සියළු දුක, සතුටයි දරාගන්නා මිනිසුන්;

ලෝක ගෝල පිරෙන්න තරමට 

ජිවිතේ සංවෘත  කරගන්නේ 

පුංචිම පුංච් ආදරේකින්...

මේ පුංචිම පුංචි ආදරේ, 
හිතේ සුවද දෙන්නේ මදාරා මලකට උනත් , 
හිත විදින්නේ 
දෑ සමන් මල් සුවදක ම්හිරියාවක්......

ඒ තමයි මේ හිතේ හැටි 

ලොකු ලොකුම 
අඩු තරමේ 
දෝතට ගන්න බැරි තරම් 
මහ විසල් මළ මුහුදකට 
ආදරේ කරනවට වඩා මේ හිත,

 හීනියට රුටමින් 
දෙකොපුල් තෙමන 
ඔය ආදරේ  මිහිරි  වැස්සට 
ලෙන්ගතුයි...

ඇත්තමයි 

මම  එරන්දී